بررسی تاثیر اصلاح کننده آلی (کود دامی و بیوچار) بر پایداری علفکش متری بیوزین در خاک
Authors
Abstract:
کاربرد مداوم و نادرست علفکشها میتواند صدمات جبرانناپذیری بر محیط زیست و زندگی موجودات زنده ایجاد کند. به همین علت آگاهی از پایداری علفکشها در خاک، به سبب اهمیت تعیین پتانسیل آنها در آلوده کردن محیط و آسیبرسانی به گیاهان زراعی امری ضروری به نظر میرسد. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر بیوچار و کود دامی بر پایداری علفکش متریبیوزین در شرایط اشباع و غیر اشباع خاک در قالب طرح کاملا تصادفی با آرایش فاکتوریل انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل دو نوع ماده آلی اصلاح کننده (کود گاوی و بیوچار) و شرایط رطوبتی (اشباع و غیر اشباع) در ۷ زمان نمونهبرداری (صفر، 8، ۱۶، ۳۶، ۶۴، ۹۰و ۱۱۰ روز) بودند. نتایج اندازهگیری غلظت علفکش در تیمارها از زمان مصرف تا ۱۱۰ روز در هر دو حالت اشباع و غیر اشباع نشان داد که در تیمارهای دارای اصلاح کنندههای آلی، میزان کاهش غلظت علفکش بیشتر از خاک شاهد بود. تجزیه علفکش در خاک مطابق تابع سینتیکی مرتبه اول بود. کمترین ضریب تجزیه (K) مربوط به تیمار شاهد و بیشترین ضریب تجزیه مربوط به تیمار اصلاح کننده بیوچار بود که بیانگر پایداری علفکش در تیمار شاهد و تاثیر مثبت اصلاحکننده آلی بر افزایش سرعت تجزیه علفکش است. نیمه عمر محاسبه شده تیمارهای آزمایش در محدوده ۳۴ تا ۳۸ روز بود، بیشترین نیمه عمر (38 روز) مربوط به تیمار خاک شاهد در شرایط غیر اشباع و کمترین نیمه عمر (34 روز) در تیمار اصلاح کننده بیوچار در شرایط اشباع بود. نتایج آزمایش نشان داد تجزیه علفکش در تیمارهای دارای اصلاحکنندههای آلی در شرایط رطوبتی اشباع از غیراشباع بیشتر بود.
similar resources
تأثیر منابع مختلف مواد آلی بر پایداری علف کش متری بیوزین در خاک در شرایط کنترل شده آزمایشگاهی
در بین انواع آلایند هها، آفت ک شها و ب هویژه علف ک شها، به واسطه استفاده گسترده در سراسر دنیا از پتانسیل بالایی در آلودن منابعآب و خاک برخوردارند. به منظور بررسی تاثیر کودهای آلی مختلف بر پایداری و تجزیه علف کش متری بیوزین، آزمایشی به قالب طرح کاملاتصادفی در سه تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. تیمارهای مورد بررسی در این آزمایش شامل کاربرد چهارنوع کود آلی )کودهای گاوی، گوسفن...
full textبررسی اثر کود دامی بر باقی مانده علفکش سولفوسولفورون در خاک با استفاده از گیاهان آزمون
به منظور بررسی پاسخ گیاهان زراعی مختلف به باقی مانده علفکش سولفوسولفورن در قالب آزمون زیست سنجی، آزمایشی در قالب طرح اسپیلت پلات در سه تکرار در مزرعه و گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد به اجرا در آمد. دو تیمار مصرف کود حیوانی و عدم مصرف آن همراه با دو میزان مصرف علفکش توصیه شده (6/26 گرم ماده تجارتی در هکتار) و تقریبا ً30 درصد بیشتر(7/33 گرم در هکتار) در نظر گرفته شد. همزمان ب...
full textارزیابی نیمه عمر و تجزیه علف کش متری بیوزین در محیط خاک تحت تاثیر کودهای آلی مختلف در شرایط مزرعه ای
به منظور بررسی تاثیر کودهای آلی مختلف بر ماندگاری و تجزیه علف کش متری بیوزین، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرحبلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. عوامل مورد بررسی در اینآزمایش شامل کاربرد علف کش متری بیوزین در 2 سطح ) 525 و 1050 گرم ماده تجاری در هکتار( و مواد آلی مختلف در 4 سطح )کودهایگاوی، گوسفندی، مرغی و کمپوست زباله شهری، به مقد...
full textتأثیر منابع مختلف مواد آلی بر پایداری علف کش متری بیوزین در خاک در شرایط کنترل شده آزمایشگاهی
در بین انواع آلایند هها، آفت ک شها و ب هویژه علف ک شها، به واسطه استفاده گسترده در سراسر دنیا از پتانسیل بالایی در آلودن منابعآب و خاک برخوردارند. به منظور بررسی تاثیر کودهای آلی مختلف بر پایداری و تجزیه علف کش متری بیوزین، آزمایشی به قالب طرح کاملاتصادفی در سه تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. تیمارهای مورد بررسی در این آزمایش شامل کاربرد چهارنوع کود آلی )کودهای گاوی، گوسفن...
full textتأثیر کود دامی و بیوچار آن بر جذب و آبشویی متریبیوزین در یک خاک شن لومی
سابقه و هدف: افزایش حضور آفت کش ها در منابع آب های زیرزمینی، این مساله را به یکی از مهمترین موضوعات مورد بحث جهان تبدیل نموده است. آلودگی آب های زیرزمینی نه تنها سلامت انسان را تحت تاثیر قرار می دهد بلکه هنگامی که برای آبیاری گیاهان استفاده می شود می تواند به عنوان منبع آلودگی زنجیره غذایی عمل کند، به همین جهت گزینش راهبردهای مدیریتی با توجه به شناخت عوامل موثر بر سرنوشت آفتکشها در خاک بسیار ضر...
full textMy Resources
Journal title
volume 8 issue 1
pages 149- 161
publication date 2020-04-20
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023